πρημονώ

-άω, Α

πιθ. φουσκώνω από αγανάκτηση.

[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. παράγεται από τις λ. πρῆσμα, πρησμονή (< πίμπρημι), χωρίς το δυσερμήνευτο -σ- τών τύπων αυτών].